സത്യമേവ ജയ

:: സത്യമേവ ജയ :: കവിത (റുഫൈദ. പി. കുന്ദമംഗലം)

കൂടുടഞ്ഞു താഴെ വീണു ഞാൻ 

കൂടെ എന്റെ പൊൻകിനാക്കളും 

ചിറകൊടിഞ്ഞു താഴെ വീണു ഞാൻ 

ചിരി മറഞ്ഞു എന്റെ മക്കളും

കുരുതി കണ്ട് നിന്നു ചിരിക്കും

നിൻ്റെ ചിന്ത ഏതു മർത്ത്യനേ?

പതിവു പോലെ ശാപമേറ്റിടും

നിൻ്റെ കൂടും പുകിലുടച്ചിടും

എന്റെ കാട് ചുട്ടെരിക്കുവോർ

എൻ്റെ പൂവും തച്ചുടച്ചുവോ? 

എന്റെ കാറ്റ് കൂട്ടിലാക്കി നീ

എൻ്റെ നെഞ്ചിൽ തീ പടർത്തി നീ

കരിയിലകൾ തെന്നി വീണിടും

നിലമതിൽ ഞാൻ ഇന്നു നിശ്ചലം

വലയിലാക്കി എന്റെ നാളുകൾ

കൂടയെടുത്തു നീ മറയവേ

എന്റെ ഹൃദയമത്യുധാരയിൽ

നോവടക്കി ഞാൻ ഉറങ്ങവേ

കഥ നിറഞ്ഞ നുകമടർന്നു ഈ

ചെളി പുരണ്ട വിധിയിലേകനായ്

പകരമായ് വരും ദിനങ്ങളിൽ

പകയെടുത്ത് ഞാൻ ഉറഞ്ഞിടും

നിൻ്റെ മുകളിൽ കത്തും സൂര്യനായ്

നിൻ്റെ വഴിയിലെത്തും ധീരനായ്

ഇന്നു ഞാൻ കരഞ്ഞ കണ്ണിനാൽ

അന്നു നീ പുകഞ്ഞു നീറിടും

ഇന്നു നീ ചിരിച്ചു വാഴുക

നാളെ ഞാൻ ജ്വലിച്ചു വാണിടും

ഇന്നു നീയും നാളെ ഞാനുമായ്

പിന്നെ എന്നും സത്യം നിത്യനായ്

വന്നു ചേരും കാലയാമമേ

വന്നു പുൽകൂ വേകമെത്രയും

 ~~~> (റുഫൈദ. പി. കുന്ദമംഗലം) <~~~