നിറമുള്ള പീലി

നിറമുള്ള പീലി :: കവിത :: (റുഫൈദ. പി. കുന്ദമംഗലം)

നിറമുള്ള പീലിപോൽ മോഹങ്ങളായിരം

നിറമയിലായി ആടുന്ന നേരം

മാനത്ത് മാരിവിൽ വർണ്ണങ്ങൾ തൂകുമ്പോൾ

പാടുന്നു ജീവിതം നൃത്തമാടി. 

പെട്ടെന്നൊരാളെന്നിൽ ഇരുളിന്റെ വിത്തിട്ടു

പടരുന്നു എങ്ങും നിഴൽകുത്തായ് 

മിഴിനീരു മോഹിച്ചു വന്നെത്തി ദുഖങ്ങൾ

ഒടുവിൽ ഞാൻ വേദനയിലൊഴുകുകയായ്.

കണ്ണീർ കദനത്തെ കാഴ്ച്ചയ്ക്കുവെക്കുന്ന 

നടകളിൽ ഏകനായ് ഞാനിരുന്നു

സ്വസ്ഥമായ് വാഴുവാൻ ജീവിതമസ്വസ്ഥ-

ചിന്തതൻ നെരിപോടിൽ വീണുരുകുമ്പോൾ

എന്റേത് മാത്രമെന്നോതി ഞാൻ കാത്തതാം

നിറമുള്ള പീലി വിടർന്നു നിന്നു
നമ്മളേയുള്ളൂ നമുക്കു നാം തണലായി

നമ്മളേയുള്ളൂ നമുക്കു നാം വെയിലായി

നമുക്കു നമ്മളേ തീർക്കുന്നു പാനങ്ങൾ

അതിലിറ്റു നിഴൽ വന്നു വീഴുന്നതും, 

പൊഴിയുന്ന മിഴിനീരും നമ്മുടേത്.

                           (റുഫൈദ. പി. കുന്ദമംഗലം)